ΜΕΝΕΓΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ

ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΣΙΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΗ Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ . Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ , Η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ , ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ , ΤΕΛΙΚΑ, ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΑΓΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ. ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ‘’ΓΕΦΥΡΑ ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΙΟΥ’’ Η ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 40% ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ ,ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΑΙ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΕΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ , ΜΙΛΑΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΝΕΓΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ , ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ‘’ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ’’ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ,ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ‘’ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΥΛΗ ΠΟΛΙΤΩΝ’’ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΥΛΩΝΑ.

-----------------------------------------------------------------------------------

Σε 33 χρόνια θα παραδοθεί για εκμετάλλευση στο ελληνικό Δημόσιο η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου

Θα εξαντλήσει ολόκληρο το χρονικό όριο των 33 ετών που της απομένουν η παραχωρησιούχος εταιρεία Γέφυρα Α.Ε. Σύμφωνα με τους εκτιμήσεις των υπευθύνων, η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου δεν θα παραδοθεί νωρίτερα στο ελληνικό Δημόσιο, καθώς τα περισσότερα φορτηγά, που καταβάλλουν και το υψηλότερο κόμιστρο στα διόδια, εξακολουθούν να προτιμούν τα φέρι μποτ για τη διαδρομή.

Η γέφυρα, πάντως, τιμήθηκε προχθές σε επιστημονικό συμπόσιο στη Βουδαπέστη με το 7ο διεθνές βραβείο της.

Χαμηλά τα έσοδα

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρείχε ο αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της «Γέφυρα Α.Ε.» (και αντιπρόεδρος της Vinci Νοτιοανατολικής Ευρώπης) κ. Κριστόφ Πελισιέ Ντι Ροζάς, η παραχωρησιούχος εταιρεία θα εξαντλήσει τα 33 χρόνια που της απομένουν. «Με τη σημερινή κίνηση και τα έσοδα, χρειάζεται να εξαντληθεί το χρονικό μας περιθώριο, προκειμένου να εξοφληθούν τα δάνεια και να μας αποδοθεί το κεφάλαιο της επένδυσης», ανέφερε. «Η κυκλοφορία είναι καλύτερη από την αναμενόμενη, ωστόσο τα έσοδα είναι χαμηλότερα καθώς τα φέρι μποτ προσελκύουν περισσότερα από τα μισά φορτηγά, τα οποία πληρώνουν και το υψηλότερο κόμιστρο». Σύμφωνα με τον κ. Πελισιέ, τη γέφυρα χρησιμοποιούν το 87% των Ι.Χ. αυτοκινήτων και το 45% των φορτηγών για τη διαδρομή Ρίο – Αντίρριο.

Συνολικά, η λειτουργία της γέφυρας έχει αυξήσει τις μετακινήσεις: από 8.000 οχήματα/ημέρα πριν από την κατασκευή της έφθασαν σήμερα στα 12.000 οχήματα/ημέρα. Το 2005 τη γέφυρα διέσχισαν περίπου 4,5 εκατομμύρια οχήματα.

7ο βραβείο

Πάντως, η κατασκευή της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου εξακολουθεί να συγκινεί τον επιστημονικό και τεχνικό κόσμο. Προχθές, η γέφυρα τιμήθηκε με το 7ο κατά σειρά διεθνές βραβείο, αυτή τη φορά στο συμπόσιο της IABSE (International Association for Bridge & Structural Εngineering), το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα στη Βουδαπέστη. Σύμφωνα με το σκεπτικό της βράβευσης, «η γέφυρα είναι ένα έργο με μνημειακό χαρακτήρα, μια κατασκευή που ξεχωρίζει χάρη στην πολυπλοκότητα, τη δύναμη και τη χάρη της». Το ίδιο βραβείο έλαβαν η γέφυρα στη Millau Viaduct στη Νότια Γαλλία και ο νέος σταθμός των λεωφορείων στο Αμβούργο της Γερμανίας.

«Το βραβείο αυτό μας δίνει ιδιαίτερη ικανοποίηση, καθώς προέρχεται από τους ανθρώπους που ασχολούνται με την κατασκευή γεφυρών», σχολίασε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Γέφυρα Α.Ε. κ. Ζαν Πολ Τεσαντιέ, ο οποίος ανακοίνωσε και την αποχώρησή του από την εταιρεία λόγω συνταξιοδότησης.

«Η γέφυρα αποτελεί κατά τις απόψεις των ειδικών ένα ιδιάζον έργο που κατασκευάστηκε σε ιδιάζουσες συνθήκες και ανοίγει νέους δρόμους στην κατασκευή», ανέφερε στην «Κ» ο κ. Ασκληπιός Δημόγλου, αναπληρωτής διευθυντής του έργου. «Υπάρχουν ορισμένοι ρομαντικοί που πιστεύουν ότι το σκυρόδεμα και το μέταλλο δεν αποτελούν έκφραση του πολιτισμού του αιώνα μας. Διαφωνώ πλήρως. Είμαι σίγουρος ότι ο αρχαιολόγος του 25ου αιώνα θα στραφεί στα σημερινά έργα από σκυρόδεμα με την ίδια τρυφερότητα».

Οι επικεφαλής της γέφυρας αναφέρθηκαν και στο συμβάν του περασμένου Ιανουαρίου, δηλώνοντας κατηγορηματικά την αντίθεσή τους στην έκθεση του καθηγητή Τεχνικών Υλικών στο ΕΜΠ κ. Αιμίλιου Κορωναίου (που απέδιδε την ανάφλεξη του καλωδίου σε αστοχία υλικού). «Πρόκειται για μια αστήρικτη ανοησία», σχολίασε ο κ. Ζακ Κομπό, ένας από τους σχεδιαστές της γέφυρας και νέος πρόεδρος της IABSE. «Τα υλικά αυτά χρησιμοποιούνται παντού στον κόσμο και έχουν αποδείξει την ανθεκτικότητά τους». «Η γέφυρα προστατευόταν ανεπαρκώς από κεραυνούς, αλλά αυτό δεν μπορούσαμε να το γνωρίζουμε εκ των προτέρων», σημείωσε ο κ. Τεσαντιέ. «Η γέφυρα θα αποκτήσει επιπρόσθετη προστασία με βάση τις νέες διεθνείς προδιαγραφές. Με την ολοκλήρωση των εργασιών, θα προχωρήσουμε σε δημοσιεύσεις, προκειμένου να ενημερώσουμε τον επιστημονικό κόσμο, καθώς η γνώση για την επίδραση των κεραυνών στις γέφυρες είναι πολύ περιορισμένη».

ΠΗΓΗ

https://www.kathimerini.gr/economy/business/262466/se-33-chronia-tha-paradothei-gia-ekmetalleysi-sto-elliniko-dimosio-i-gefyra-rioy-antirrioy/

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΔΕΣ ΕΔΩ
https://www.capital.gr/epixeiriseis/3322180/giati-den-mporei-na-kratikopoiithei-i-gefura-riou-antirriou

http://farosthermaikou.blogspot.com/2012/04/blog-post_2393.html

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

https://2001-2009.state.gov/r/pa/ho/time/wwii/98681.htm

Το Συνέδριο Bretton Woods, 1944

Η Διάσκεψη Bretton Woods, επίσημα γνωστή ως Νομισματική και Χρηματοοικονομική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών, ήταν μια συγκέντρωση εκπροσώπων από 44 έθνη που συναντήθηκαν από την 1 έως τις 22 Ιουλίου 1944 στο Bretton Woods, New Hampshire, για να συμφωνήσουν σε μια σειρά νέων κανόνων για διεθνές νομισματικό σύστημα μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα δύο σημαντικά επιτεύγματα του συνεδρίου ήταν η δημιουργία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (IBRD).

Τα μαθήματα που έλαβαν οι αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής από την περίοδο του μεσοπολέμου ενημέρωσαν τα ιδρύματα που δημιουργήθηκαν στο συνέδριο. Αξιωματούχοι όπως ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt και ο υπουργός Εξωτερικών Cordell Hull υποστηρίζουν την πεποίθηση του Wilsonian ότι το ελεύθερο εμπόριο όχι μόνο προώθησε τη διεθνή ευημερία, αλλά και τη διεθνή ειρήνη. Η εμπειρία της δεκαετίας του 1930 σίγουρα πρότεινε το ίδιο. Οι πολιτικές που υιοθέτησαν οι κυβερνήσεις για την καταπολέμηση της Μεγάλης Ύφεσης - υψηλοί δασμολογικοί φραγμοί, ανταγωνιστικές υποτιμήσεις νομισμάτων, διακριτικοί εμπορικοί συνασπισμοί - συνέβαλαν στη δημιουργία ενός ασταθούς διεθνούς περιβάλλοντος χωρίς βελτίωση της οικονομικής κατάστασης. Αυτή η εμπειρία οδήγησε τους διεθνείς ηγέτες στο συμπέρασμα ότι η οικονομική συνεργασία ήταν ο μόνος τρόπος για την επίτευξη ειρήνης και ευημερίας, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Η πρώτη διατύπωση αυτού του οράματος συμπεριλήφθηκε στον Χάρτη του Ατλαντικού που εξέδωσε ο Ρούσβελτ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ στη Διάσκεψη του Ατλαντικού τον Αύγουστο του 1941. Το τέταρτο σημείο του Χάρτη δεσμεύτηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία "να προωθήσουν την απόλαυση όλων των κρατών" πρόσβαση, με ίσους όρους, στο εμπόριο και στις πρώτες ύλες του κόσμου που χρειάζονται για την οικονομική τους ευημερία. " Το πέμπτο σημείο εξέφρασε τη δέσμευσή του για «την πληρέστερη συνεργασία μεταξύ όλων των εθνών στον οικονομικό τομέα με στόχο την εξασφάλιση, για όλους, βελτιωμένων εργασιακών προτύπων, οικονομικής προόδου και κοινωνικής ασφάλισης».βοήθεια δανεισμού-μίσθωσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Βρετανία συμφώνησε να συμμετάσχει στην προώθηση της διεθνούς συνεργασίας που θα επεκτείνει την «παραγωγή, την απασχόληση και την ανταλλαγή και κατανάλωση αγαθών» και θα μειώσει τους δασμούς και άλλους εμπορικούς φραγμούς. Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο συμφώνησαν επίσης να ξεκινήσουν συνομιλίες με στόχο την επίτευξη αυτών των διεθνών οικονομικών στόχων.

Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1942, αξιωματούχοι και στις δύο χώρες είχαν ήδη αρχίσει να σχεδιάζουν πιο συγκεκριμένα σχέδια για τη διεθνή οικονομική σταθερότητα στον μεταπολεμικό κόσμο. Ο Χάρι Ντεξτέρ Γουάιτ, Ειδικός Βοηθός του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ και ο Τζον Μάιναρντ Κινς, σύμβουλος του βρετανικού Υπουργείου Οικονομικών, συνέταξαν ανεξάρτητα σχέδια για οργανισμούς που θα παρείχαν οικονομική βοήθεια σε χώρες που αντιμετωπίζουν βραχυπρόθεσμα ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους. Αυτή η βοήθεια θα συμβάλει στην εξασφάλιση ότι τέτοιες χώρες δεν θα υιοθετήσουν προστατευτικές ή επιθετικές εμπορικές και νομισματικές πολιτικές για τη βελτίωση της θέσης τους στο ισοζύγιο πληρωμών. Και τα δύο σχέδια οραματίζονταν έναν κόσμο σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, που πιστεύεται ότι είναι πιο ευνοϊκό για την επέκταση του παγκόσμιου εμπορίου από τις κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Παρόλο που έχουν παρόμοιο σκοπό, οι οργανισμοί που πρότειναν οι Keynes και White διέφεραν σε μέγεθος, φιλοσοφία και λειτουργία. Από το 1942 έως την άνοιξη του 1944, πραγματοποιήθηκαν πολλές διμερείς και πολυμερείς συναντήσεις συμμαχικών οικονομικών εμπειρογνωμόνων σε μια προσπάθεια να συμφωνήσουν σε μια κοινή προσέγγιση. Τελικά, στις 21 Απριλίου 1944, οι συμμαχικοί ηγέτες δημοσίευσαν μια «Κοινή Δήλωση Εμπειρογνωμόνων για την ίδρυση ενός Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». Αυτή η δήλωση παρείχε τη βάση για τις διαπραγματεύσεις στο Bretton Woods. Μετά από ένα προκαταρκτικό συνέδριο στο Atlantic City στα μέσα Ιουνίου 1944, η Διάσκεψη του Bretton Woods συγκλήθηκε την 1η Ιουλίου. Τρεις εβδομάδες συζήτησης αργότερα, οι εκπρόσωποι υπέγραψαν την Τελική Πράξη της Νομισματικής και Χρηματοοικονομικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών, η οποία περιελάμβανε χάρτες που περιγράφουν τους στόχους και μηχανισμών τόσο του ΔΝΤ όσο και του IBRD.

Το ΔΝΤ επιφορτίστηκε με τη διατήρηση ενός συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών με επίκεντρο το δολάριο ΗΠΑ και το χρυσό. Ένα φόρουμ για διαβούλευση και συνεργασία, ο οργανισμός θα συμβάλει στην ομαλή διεθνή νομισματική σχέση και στην επέκταση του παγκόσμιου εμπορίου παρέχοντας βραχυπρόθεσμη οικονομική βοήθεια σε χώρες που αντιμετωπίζουν προσωρινά ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους. Τα ελλείμματα ισοζυγίου πληρωμών που οφείλονται σε πιο μακροπρόθεσμους διαρθρωτικούς παράγοντες θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μέσω τροποποίησης της συναλλαγματικής ισοτιμίας μιας χώρας. Η IBRD, εν τω μεταξύ, ήταν υπεύθυνη για την παροχή οικονομικής βοήθειας για την ανοικοδόμηση των καταστρεμμένων από τον πόλεμο εθνών και την οικονομική ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών.

Τον Ιούλιο του 1945, το Κογκρέσο ψήφισε το νόμο Bretton Woods Agreements, επιτρέποντας την είσοδο των ΗΠΑ στο ΔΝΤ και το IBRD. Οι δύο οργανισμοί τέθηκαν επίσημα σε ισχύ στις 27 Δεκεμβρίου 1945. Το καθεστώς σταθερής συναλλαγματικής ισοτιμίας που θεσπίστηκε στο Bretton Woods υπέστη το μεγαλύτερο μέρος των τριών δεκαετιών Μόνο μετά τις κρίσεις συναλλαγματικής ισοτιμίας του Αυγούστου 1971 (όταν ο Πρόεδρος Richard Nixon ανέστειλε τη δυνατότητα μετατροπής του δολαρίου σε χρυσό) και τον Φεβρουάριο / Μάρτιο του 1973, οι κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες έγιναν ο κανόνας για τα νομίσματα των μεγάλων βιομηχανικών χωρών.

---------------------------------------------------------

GLOBAL TRUST - English - Greek subs