ΜΕΝΕΓΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: O ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

O ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ

Οι φυλακισμένοι έχουν δικαίωμα στην υγεία και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι φυλακές είναι σωφρονιστικά ιδρύματα και όχι χώροι θανατοποινιτών και φυσικά εκεί εργάζονται άνθρωποι που κινδυνεύουν συνέχεια από πολλούς λόγους.

Σκεφτείτε ανθρώπινα!
Ο Π.Ο.Υ. στις 32 σελίδες της έκθεσης που εξέδωσε, εφιστά την προσοχή για τις φυλακές και αναφέρει συγκεκριμένα: «Ο κίνδυνος ταχείας αύξησης της μετάδοσης της ασθένειας στις φυλακές ή σε άλλους τόπους κράτησης είναι πιθανό να έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην επιδημία, πολλαπλασιάζοντας γρήγορα τον αριθμό των προσβεβλημένων ατόμων». Ζητεί «ισχυρά μέτρα πρόληψης και ελέγχου των λοιμώξεων , επαρκείς έλεγχοι, θεραπεία και περίθαλψη».

H έκθεση Π.Ο.Υ. ολόκληρη στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0019/434026/Preparedness-prevention-and-control-of-COVID-19-in-prisons.pdf?ua=1&fbclid=IwAR1MEfkZ27zaeqpVOwdaDwEPVOVALEX_unnR7O0TmC4s7CshYQ7xT–PrjM
Ακολουθεί ένα άρθρο που αξίζει να μελετήσετε και να προωθήσετε από την διευθύντρια του Ερευνητικού Προγράμματος World Prison, Ινστιτούτο Ερευνητικής Πολιτικής σε θέματα Εγκλημάτων και Δικαιοσύνης, Catherine Heard του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Μπίρκμπεκ.

Ακολουθεί το κείμενο μεταφρασμένο. Το άρθρο θα το βρείτε επίσημα στον εξής σύνδεσμο: World Prison Brief

“26 Μαρτίου 2020

Η πανδημία του κορονοιου παρουσιάζει τεράστιες προκλήσεις για τις φυλακές παγκοσμίως – τις προκλήσεις που θα αγωνιστούν να αντιμετωπίσουν, με δυνητικά σοβαρές συνέπειες για την υγεία των φυλακισμένων, του προσωπικού των φυλακών, των οικογενειών τους και όλων μας.

Πρόκειται για μια ταχέως μεταβαλλόμενη κατάσταση: από τότε που η επιδημία κηρύχθηκε πανδημία στις 12 Μαρτίου, οι φυλακισμένοι και το προσωπικό των φυλακών έχουν βγει θετικοί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και φυλακισμένοι έχουν πεθάνει στην Αγγλία και τη Γαλλία. Αυτές οι περιπτώσεις θα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου παγκοσμίως.

Με τα συστήματα υγείας των φυλακών σε τόσες πολλές περιοχές του κόσμου που αγωνίζονται να προσφέρουν ακόμη και βασική υγειονομική περίθαλψη, πολλοί άρρωστοι φυλακισμένοι και προσωπικό των φυλακών δεν θα έχουν εξεταστεί.

Οι υπερπλήρεις και οι ελλιπώς στελεχωμένες φυλακές προσφέρουν τις τέλειες συνθήκες για την ταχεία εξάπλωση οποιασδήποτε μεταδοτικής ασθένειας, συμπεριλαμβανομένης του COVID-19, εντός και εκτός των ορίων τους.
Πέρυσι, δημοσιεύσαμε μια έκθεση που εξετάζει τις επιπτώσεις των αποτυχημένων πολιτικών σε ο,τι αφορά τον ποινικό τομέα μέσα από το πρίσμα της υγείας.

Δείξαμε ότι πάνω από το 60% των χωρών έχουν ασφυκτικά γεμάτες φυλακές (βάσει πληροφοριών που βρίσκονται στην παγκόσμια βάση δεδομένων του Prison World Brief). Η έρευνά μας περιελάμβανε στοιχεία από δέκα διαφορετικές δικαιοδοσίες σε πέντε ηπείρους.

Οι κρατούμενοι μίλησαν για τον ακραίο υπερπληθυσμό (για παράδειγμα, 60 άντρες που μοιράζονται κελιά χτισμένα για 20 στη Βραζιλία), ανεπαρκής ιατρική περίθαλψη, με πολύ λίγους γιατρούς να αντιμετωπίσουν ακόμη και τα συνήθη προβλήματα υγείας, πόσο μάλλον τα σοβαρά κρούσματα ασθενειών, σταθερή πείνα, έλλειψη καθαρού αέρα και άσκηση, κοινόχρηστοι κάδοι αντί για τουαλέτες. Δεν υπάρχει αρκετό φρέσκο νερό ή σαπούνι. Επίσης πρέπει να τρώνε ενώ κάθονται στην τουαλέτα λόγω έλλειψης χώρου σε ένα κοινό κελί.

Αυτές είναι οι πραγματικότητες των φυλακών ανά τον κόσμο. Παρέχουν σημαντικό πλαίσιο για την προειδοποίηση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας ότι οι παγκόσμιες προσπάθειες αντιμετώπισης της εξάπλωσης της νόσου μπορεί να αποτύχουν χωρίς να δοθεί η δέουσα προσοχή στον έλεγχο των λοιμώξεων μέσα στις φυλακές.

Πώς έχουν ανταποκριθεί τα συστήματα φυλακών σε όλο τον κόσμο στην πανδημία; Πολλές αρχές φυλακών – συμπεριλαμβανομένης της Αγγλίας και της Ουαλίας – έχουν αναστείλει επισκέψεις σε κρατούμενους και έχουν ακυρώσει προγράμματα προσωρινής απελευθέρωσης.

Στην Κολομβία, τη Βραζιλία, την Ινδία, την Ιταλία, τη Ρουμανία και το Λίβανο, οι κρατούμενοι έχουν εξεγερθεί εξαιτίας αυτών των μέτρων και διαμαρτύρονται για τις απειλητικές για τη ζωή συνθήκες στις οποίες βρίσκονται. Οι θάνατοι των φυλακισμένων, οι αποδράσεις και η εκτεταμένη βία έχουν αναφερθεί.
Πιο πρόσφατα, ορισμένες κυβερνήσεις απάντησαν απελευθερώνοντας κρατούμενους: στην Τουρκία περάστηκε νομοθεσία για την απελευθέρωση 100.000 από περίπου 286.000 κρατουμένων της χώρας.

Παρόμοια μέτρα έχουν ληφθεί στο Ιράν και εξετάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Ιρλανδία. Στην Αγγλία και την Ουαλία, η κυβέρνηση έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί να το κάνει αυτό, παρά τις σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ήδη το ασφυκτικά γεμάτο συγκρότημα των φυλακών.

Τώρα, η λεπτομερής καθοδήγηση από τον ΠΟΥ, η οποία εκτείνεται σε 32 σελίδες, δεν πρέπει να αφήνει καμία αμφιβολία στην κυβέρνηση σχετικά με τους σοβαρούς κινδύνους που παρουσιάζει ο ιός και τον τρόπο αντιμετώπισής του. Αναφέρει: «Ο κίνδυνος ταχείας αύξησης της μετάδοσης της ασθένειας στις φυλακές ή σε άλλους τόπους κράτησης είναι πιθανό να έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην επιδημία, πολλαπλασιάζοντας γρήγορα τον αριθμό των προσβεβλημένων ατόμων». Ζητεί «ισχυρά μέτρα πρόληψης και ελέγχου των λοιμώξεων , επαρκείς έλεγχοι, θεραπεία και περίθαλψη» και παρέχει λεπτομέρειες για το τι σημαίνει αυτό στην πράξη.

Η επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι φυλακές σε όλο τον κόσμο σήμερα θα τους δυσκολέψει να ακολουθήσουν την οδηγία, καθώς δεν διαθέτουν τους πόρους – ανθρώπινους, υλικούς και οικονομικούς – με τους οποίους θα το πράξουν.

Ακόμη και πριν από την πανδημία, προσπαθούσαν να παρέχουν βασική υγιεινή και υγειονομική περίθαλψη για όσους χρίζουν φροντίδας, όπως έδειξε η έρευνά μας.
Το COVID-19 παρέχει τη σαφέστερη εικόνα ότι η υγεία των φυλακών είναι δημόσια υγεία. Είναι πιο σημαντικό από ποτέ οι κυβερνήσεις μας και οι σωφρονιστικές υπηρεσίες να συμμορφώνονται με την αρχή που κατοχυρώνεται στο διεθνές δίκαιο ότι οι φυλακισμένοι έχουν ίσο δικαίωμα στην υγεία και την υγειονομική περίθαλψη.

Ρεαλιστικά, ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι περισσότερες χώρες θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στην εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης είναι πρώτα να μειώσουν τη χρήση της φυλάκισης. Αυτό σημαίνει ότι αποκλείεται η κράτηση για λιγότερο σοβαρή, μη βίαιη προσβολή και την αντιστροφή της πρόσφατης αύξησης της διάρκειας των ποινών φυλάκισης.

Σημαίνει επίσης τη σημαντική μείωση της χρήσης της προδικαστικής κράτησης. Στην Αμερική, χιλιάδες σχεδόν από το μισό εκατομμύριο προφυλακισμένους κρατούμενους είναι στη φυλακή όχι για κάποιο ιδιαίτερο λόγο, πάρα μόνο από το γεγονός ότι δεν μπορούν να πληρώσουν την εγγύηση – αν και η γερουσιαστής Καμάλα Χάρις ζήτησε να σταματήσει αυτό.
Κανείς δεν πρέπει να παραμείνει προφυλακισμένος εκτός εάν είναι απολύτως απαραίτητο.

Όμως, από τα περισσότερα από τρία εκατομμύρια άτομα που βρίσκονται υπό προσωρινή κράτηση σε ολόκληρο τον κόσμο, ένα μεγάλο ποσοστό υπάρχει μόνο επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν την εγγύηση, ή τα δικαστήρια της χώρας τους απελπιστικά εκκρεμούν (μια κατάσταση που μόνο θα επιδεινωθεί καθώς τα δικαστήρια σε όλο τον κόσμο αναγκάζονται να σταματήσουν ακροάσεις εκτός από τα πιο επείγοντα θέματα λόγω της τρέχουσας κατάστασης έκτακτης ανάγκης για την υγεία).

Στις 2 Απριλίου, θα κυκλοφορήσουμε τα τελευταία παγκόσμια στοιχεία σχετικά με τους αριθμούς προφυλακισμένων κρατουμένων. Θα αποκαλύψει μια σημαντική ανοδική τάση και θα πρέπει να προσφέρει μια κλήση αφύπνισης για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.”